Powstanie Warszawskie

II Wojna Światowa

Chyba żadne wydarzenie z historii Polski nie budzi tylu różnych, sprzecznych reakcji co Powstanie Warszawskie.
Pomimo upływu tak wielu lat dyskusje na temat sensu, szans, możliwości i ofiar wybuchają na nowo w każdą rocznicę wybuchu Powstania 1 sierpnia.
Pytałem kilkunastu powstańców- kobiet i mężczyzn:
"Czy gdyby dzisiaj, ze swoja wiedzą, mieli by wybierać, czy poszli by do Powstania?"
Wszyscy z pytanych odpowiedzieli:
TAK
a przecież oni widzieli piekło.
Ktoś kto nie przeżył okupacji, dni strachu, walki, oporu, ofiar, rozstrzeliwań, likwidacji Getta Warszawskiego i wielkiej nadziei że koniec wojny bliski po prostu nie może zrozumieć tamtych realiów, grozy tamtych czasów i najważniejszą jest dla mnie odpowiedź powstańców - TAK - poszli by
Dużo daje do myślenia fakt, że najlepsze książki na temat okupacji, wojny, powstań i zagłady Żydów powstały poza granicami Polski. Mamy już 20 lat niepodległej Polski a najwartościowsze opracowania piszą obcokrajowcy. Niestety, moim zdaniem, świadczy to złamaniu przez okupantów dużej części polskich elit.
Tyle lat po wojnie?
Polscy historycy, ci co dziś decydują o tematach opracowań, widać nie mają tych horyzontów co ich koledzy za granicą.
Przykre.
=====
Na tej stronie postaram się przekazać swoje przemyślenia, spostrzeżenia i wnioski. Większość z nich jakoś umknęła uwadze i historyków i dziennikarzy.
Stefan Jerzy Siudalski

„Powstanie Warszawskie, gdzieś na Starówce - skromne imieniny, przerwa w walkach, każdy co miał przyniósł a to były na tamte czasy skarby, siadają do stołu. Ledwo siedli a solenizantka łapie obrus z całym dobytkiem i wypędza wszystkich do piwnicy. Nie chcieli wychodzić - ledwo weszli do piwnicy gdy w dom uderzył pocisk dużego kalibru. Dom legł w gruzach. Po kilku godzinach odgrzebano wszystkich gości przyjęcia imieninowego całych chociaż mocno zakurzonych”.
---------------------------------
„Powstanie Warszawskie, Czerniaków, czwórka powstańców broniących się w budynku słyszy nadlatujące a nie niepokojone przez Armię Czerwoną Sztukasy. Świst bomb, dym, odruchowo cała czwórka z różnych miejsc biegnie w jedno na drugim piętrze. Huk, wstrząsy, wszystko się wali. Trzymają się razem, gdy dym opada okazuje się że stoją na występie muru na wysokości drugiego piętra domu po którym została tylko ta ściana i ten występ.”

Na zdjęciu powyżej - pomnik małego powstańca
Kilka lat temu stworzyłem prezentację na temat:

"Warszawa przed i po Powstaniu Warszawskim".

Można ją przejrzeć klikając na tytuł lub przeczytać w wersji pdf tu.
Co zawiera prezentacja?
1. Porównanie sytuacji Niemców na frontach w listopadzie 1918 roku i w lipcu 1944,
2. Plany budowy siedmiu linii metra do 1975 roku i informacje o pierwszych transmisjach telewizyjnych w Warszawie przed wojną,
3. Straty Warszawy we wrześniu 1939 roku,
4. Współpraca Sowietów z III Rzeszą zarówno przed wybuchem wojny, podczas a także do czerwca 1941 roku,
5. Katyń i Auschwitz - realizacja wspólnego plany zagłady,
6. Porównanie racji żywnościowych ludności Leningradu, Warszawy, Londynu i żołnierzy niemieckich w kotle pod Stalingradem,
7. Powstanie w Getcie Warszawskim i zniszczenia,
8. Wydarzenia przed Powstaniem - lądowanie sprzymierzonych w Normandii, obietnice Roosvelta, zamach na Hitlera, Warszawa twierdzą
9. Czy Sowieci mogli pomóc?
10. Po Powstaniu i dziś - podsumowanie.
Jestem przekonany, że wiele zawartych tu informacji będzie zaskoczeniem.
Zapraszam do obejrzenia prezentacji i przesłania swoich uwag. Na stronie głównej jest ku temu przeznaczone miejsce.

SJS

Rozważania alternatywne - głód w Leningradzie 1941/42 - analogie Warszawa 1944/45

Czy gdyby powstanie nie wybuchło a sowieci zajęli by lewy brzeg dopiero w styczniu 1945 los ludności byłby taki sam jak leningradczyków?

Pierwszy odruch to nie można porównywać ale..

..straty podawane za cały okres Blokady Leningradu podawane są na poziomie od około 700 tys zmarłych z głodu do ok 1,2 mln w zależności od tego kto liczy...

Podświadomie te ofiary rozkładamy równomiernie na cały okres blokady a tak nie było - większość zmarła od września - października 1941 do lutego 1942.

Leningrad nie miał kartek na żywność przed Blokadą - Warszawa kartki na żywność miała prawie od początku okupacji - za handel żywnością były duże problemy - za trzymanie niekolczykowanego prosiaka rozstrzeliwano więc w Warszawie bez powstania był problem z dodatkow,ą poza kartkowym przydziałem żywnością /czy tylko z mięsem?/

Przed powstaniem kartkowe przydziały dla warszawiaków były nawet mniejsze, niż leningradczyków więc?

Policzmy a właściwie oszacujmy.

Założenie pierwsze

Żywność dla Warszawy pochodziła mniej więcej po 50% z lewego i prawego brzegu Wisły

ale prawy brzeg zużywał jak szacuję nie więcej jak 20 % czyli z prawego brzegu do Warszawy szło dodatkowo około 30% żywności.

Odcinamy dostawy z prawego brzegu - czyli bez utrudnień wojennych na lewym brzegu jest mniej o 30% żywności - do tej pory wygląda to logicznie ale...

Założenie drugie

W opisach wcześniejszych wojen znalazłem informacje, że większość żywności do Warszawy - wtedy oznaczało to lewy brzeg Wisły pochodziła z prawego brzegu i wystarczało aby wiosenne roztopy odcinały dopływ żywności a lewe brzeg głodował nawet bez wojny.

Czy ta większość żywności z prawego brzegu oznaczała 60- czy 70 lub więcej procent nie wiem i nie wiem jak to wyglądało w sierpniu 1944 roku.

Jak by nie liczył:

1. odcięcie dostaw z prawego brzegu zmniejszało dopływ żywności minimum o 30 % a maksimum o około 60 %,

2. przydziały kartkowe w obu miastach były podobne z tym że leningradczycy byli w lepszej kondycji niż warszawiacy w momencie wprowadzenia u nich kartek,

Przydziały kartkowe

chleb Warszawa 0,13-0,2 kg Leningrad 0,8 < 0,25 kg Stalingrad - Niemcy 0,2 kg

mięso Warszawa 0,013- kg Leningrad 0,07 < 0,25 kg Stalingrad - Niemcy 0,12 kg

3. sowieci wkraczają w styczniu 45 i ilu by zostało przy życiu warszawiaków?

4. Warszawa jest twierdzą - ilu by warszawiaków zginęło podczas jej zdobywania?

Już w grudniu 1941 roku był taki głód w Leningradzie, że kobiety zamieniały się dziećmi aby nie zjadać swoich.